Czy leasing z „opcją zakupu” stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT?

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dostawą towarów jest wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

W przypadku, gdy umowa leasingu finansowego zawiera „bezwarunkową opcję wykupu” to w takiej sytuacji bez wątpienia mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu powyższych przepisów prawa podatkowego. Wątpliwości może budzić sytuacja, w której umowa leasingu  zawiera jedynie „opcję zakupu”, a nie obowiązek zakupu przedmiotu leasingu po jego zakończeniu w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty. W takim przypadku przeniesienie własności może nastąpić, ale ostatecznie nie musi (brak jest pewności). W tym zakresie zdania zarówno w doktrynie, jak i w interpretacjach organów podatkowych są podzielone, choć z przewagą na możliwość uznania takiej umowy leasingu za dostawę towarów. Niektórzy twierdzą, że wystarczające do uznania umowy leasingu za dostawę towarów jest postanowienie zawierające „opcję zakupu”, inni zaś twierdzą, że umowa musi wskazywać wprost na przeniesienie prawa własności.