Wycena nieruchomości dla potrzeb podatkowych – jakie podejście zastosować?

Przy wycenie nieruchomości dla potrzeb podatkowych należy stosować podejście porównawcze. Obowiązek ten wynika zarówno z § 49 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego oraz  przykładowo art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pierwszy z tych przepisów wskazuje, że przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości na potrzeby zobowiązań podatkowych stosuje się podejście porównawcze. Zaś drugi mówi o ustaleniu dla potrzeb podatku dochodowego wartości rzeczy lub prawa majątkowego na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Podejście porównawcze przy wycenie nieruchomości polega na określaniu wartości nieruchomości przy założeniu, że wartość ta odpowiada cenom, jakie uzyskano za nieruchomości podobne, które były przedmiotem obrotu rynkowego. Ceny te koryguje się ze względu na cechy różnicą nieruchomości podobne do nieruchomości wycenianej oraz uwzględnia się zmiany poziomu cen wskutek upływu czasu. Podejście porównawcze stosuje się, jeżeli znane są ceny i cechy nieruchomości podobnych do nieruchomości wycenianej.